συνδιαστέλλω

ΜΑ

διαστέλλω, αντιδιαστέλλω κάτι ταυτόχρονα με κάτι άλλο («ἵνα μετὰ τῆς ποιότητος τοῡ χαρακτῆρος συνδιαστείλῃ τὸ γένος», Απολλ. Δύσκ.)

αρχ.

παθ. συνδιαστέλλομαι

(για τους πνεύμονες και το στήθος) διαστέλλομαι, φουσκώνω ταυτόχρονα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + διαστέλλω «ξεχωρίζω, διακρίνω, διευρύνω»].